ویژگی های روان‌سنجی (ساختار عاملی و پایایی) مقیاس علاقه اجتماعی برای کودکان ایرانی 4 تا 12 سال

چکیده   هدف پژوهش حاضر بررسی ویژگی­های روان­سنجی (ساختار عاملی و پایایی) مقیاس علاقه اجتماعی برای کودکان ایرانی بر اساس مفهوم سبک زندگی در نظریه آدلر بود. نمونه آماری پژوهش حاضر را 290 نفر از کودکان 4 تا 12 سال تشکیل دادند که به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای به صورت تصادفی از شهرهای ایران انتخاب شدند. ابزار این پژوهش مقیاس علاقه اجتماعی بود که توسط والدین کودکان پاسخ داده شد. برای بررسی ساختار عاملی این مقیاس از تحلیل عاملی تاییدی و برای ارزشیابی کفایت مدل از شاخص های نسبت خی دو به درجه آزادی، شاخص برازش تطبیقی، شاخص برازش هنجار نشده و شاخص ریشه میانگین مربعات خطای برآورد استفاده شد. همچنین جهت بررسی پایایی نیز از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج شاخص­های برازش نشان داد که مدل پیشنهادی مناسب است و ساختار عاملی مرتبه دوم مقیاس علاقه اجتماعی با چهار عامل مسئولیت پذیری-انجام تکالیف، ارتباط و همدلی، جرات-اطمینان و برابری در مقابل کهتری-برتری برازش قابل قبولی با داده ها دارد. ضریب آلفای کرونباخ برای چهار عامل مسئولیت­پذیری-انجام تکالیف، ارتباط با مردم-همدلی، جرات-اطمینان، و برابری در مقابل کهتری-برتری و نیز کل آزمون به ترتیب 89/0، 85/0، 72/0، 83/0 و 92/0 بدست آمده است که نشان داد این پرسشنامه از همسانی درونی قابل قبولی برخوردار است. همچنین نتایج نشان داد که دختران نمرات بالاتری در میزان مسئولیت­پذیری-انجام تکالیف، برابری در مقابل کهتری-برتری و همچنین نمره کل پرسشنامه علاقه اجتماعی داشتند. پژوهش حاضر، ساختار عاملی مرتبه دوم مقیاس علاقه اجتماعی را با چهار عامل مسئولیت پذیری-انجام تکالیف، ارتباط با مردم-همدلی، جرات-اطمینان، و احساس برابری در مقابل کهتری-برتری تایید کرد. بنابراین این مقیاس برای بررسی علاقه اجتماعی کودکان مناسب است.